SİPAHİ; Osmanlı ordusunda atlı bir asker sınıfı îdi.
Sipahiler ordunun yanlarını korurlar, akıncılık, karakolculuk yaparlar, yaya
askerleri korurlar, gereğinde de hücuma geçerlerdi.
Sipahilik I. Murat zamanında, o çağın büyük
komutanlarından Timurtaş Paşa’nın tavsiyesiyle kuruldu. Atlılar önce 2 bölüktü.
Bu bölüklerden birine «sipahi», ötekine «silâhtar» adı verilirdi. Sonra bölükler
6’ya çıkarıldı. Atlıların hepsine birden «Altı Bölük Halkı», «Bölük Halkı», daha
sonraları ise yalnızca «Sipahi» denildi. Sipahiler, kırmızı bayrak kullandıkları
için bunlara «Kırınızı Bayrak Bölüğü» adı da verilirdi.
Sipahiler ikiye ayrılmıştı:
1) Kapıkulu,
2) Tımarlı (Topraklı) Sipahiler.
Kapıkulu Sipahileri
— Yeniçeri Ocağı gibi doğrudan
doğruya Saraya bağlı süvarilerdir. Yeniçeri Ocağına bağlı sayılan bu sipahiler,
çıkardıkları sayısız isyanlarla, karışıklıklar ile Osmanlı tarihinde önemli bir
yer tutarlar. Bunlara «Dergâh-ı âli Sipahileri» de denirdi. Devşirmelerden
toplanırlar, altı bölükte yetiştirilirlerdi. Bu bölüklerin ayrı adları ve
bayrakları vardı. Sipahi bölüklerinin «Baş kâhya», «Kâhya Yeri», «Başçavuş» ve
«Baş Bölükbaş» adı verilen dört büyük subayı vardı. Bu altı bölüğün komutanına
«Sipahi Ağası» denirdi. Bu komutan, savaş sırasında, ordunun baş sancağını
taşırdı.
Sipahiler, Yeniçerilerin aksine, evlenebilirlerdi.
Oğullarına «Veledeş» denir, delikanlı çağına gelince bölüklere
alınırlardı.
Tımarlı Sipahiler
— Sınır boylarında bekleyen askerlerin
çocuklarından, ya da savaşlarda yararlık gösterenlerden seçilirdi. Sayıları
Kapıkulu Sipahilerinin kat kat üstündeydi.
Devletten maaş almazlar, buna karşılık kendilerine 1.000
akçeden 19.999 akçeye kadar geliri olan topraklar verilirdi. Tımarlı Sipahiler
bu toprakta çiftçilik yapanlardan vergileri toplar, bununlâ at, silâh vs. gibi
masraflarını karşılar, kendileri de geçinirlerdi.
Tımarlı Sipahiler her sancakta bölüklere ayrılmışlardı.
Her bölüğün «Subaşı», «Bayraktar», «Çavuş» denilen subayları vardı. On bölük bir
Alay Beyi’nin komutasında bulunurdu.
Osmanlılar’ın kazandığı zaferlerde, bu Tımarlı
Sipahiler’in payı çok büyüktür. Çoğunluğu «devşirme», yani Türk olmayanlardan
kurulan Yeniçeri Ocağı ile Kapıkulu Sipahileri’ne karşılık Tımarlı Sipahiler
Türk’tü, bunlar yerli ordunun kaynağı sayılırlardı. Sonradan tımarların memleket
çocuklarına değil ele padişahın, paşaların adamlarına bol keseden dağıtılması,
bu yerli ordu kaynağını bozdu. Sipahiler, uğradıkları haksızlık karşısında
bozguncu, devlete kafa tutucu oldular. Anadolu’da yer yer başgösteren isyanları,
kargaşalıkları çıkaranlar, ya tımarları ellerinden alınan sipahiler, ya da
bunların çocuklarıydı. XIX. yüzyıl başlarında Kapıkulu Sipahileri gibi Tımarlı
Sipahiler de tam çöküntü halinde bulunuyorlardı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder